Primeira coruñesa campioa nel campionato de inverno galego de Tai Jitsu 2019. Das poucas artes marciais que non hai distinción de xénero. Só budokas.
O curriculo de Ana, empezou apuntandose, na anterior Xornada de Autodefensa Feminino do 2018. E como instructor sintome orgulloso do seu esforzo, conseguio só con o seu entrenamento e dedicación.
1° Onde nos atopaches?
A través de publicidade en Facebook.
2° Que che chamo a atención?
A sinxeleza coa que se explicaba o evento, sen adornos innecesarios nin promesas de saír feita unha arma mortal.
3° Por que un curso de defensa persoal feminino?
Porque era algo que sempre quixen facer e non puiden. Quería ver como se expuña a defensa persoal feminina.
4° Que che resulto máis fácil?
Apuntarme.
5° E ou máis difícil?
Todo o demais. Non é que sexa difícil, simplemente son accións e movementos aos que non estás afeita e como todas as cousas, requiren práctica.
6° Por que AMOAC e non outro ximnasio ou club?
Despois de ver o anuncio en Facebook, busquei información na internet sobre AMOAC. Gustoume o que vin e a orientación da asociación.
7° Que té fixo continuar coas clases?
Gustoume a forma de presentar a actividade. Non se che vende ficción en ningún momento e as xornadas serven como introdución a un modo de practicar unha disciplina interesante.
8° Por que federarse?
Porque estás apoiada por un seguro no caso de que teñas algunha lesión, e podes seguir practicando con todo en regra en caso de querer continuar.
9° Foi fácil alcanzar ou campionato galego sénior de katas non Tai Jitsu?
Non. Foron moitas horas de traballo e de tentar superarche, o que non é fácil. Non contaba en ningún momento con conseguir quedar nos primeiros postos, así que xa nin falar de quedar primeira. Foi unha sorpresa.
10° Que lle dirias se alguén que aínda esta a pensar inscribirse?
Que se anime, son horas moi ben empregadas. Ves unha mostra do que se pode chegar a facer, pásalo ben e saes sabendo algo novo que che pode chegar a ser de utilidade.
